انگشت شست؟ بیارش بیرون!
گفته باشم؛ من داستان عشق زمینی رو فکر کنم اون هفته که موضوع، هر چه دل تنگ می خواهد بود، نوشتم. ولی خب.
آخه من چی بگم؟
هیچ آدمی نیست که دست کم یک بار دچار یا درگیر یا زندانی عشق زمینی نشده باشد. آن پسربچه ی شش ماهه ای که نمی تواند انگشت شستش را از دهانش در آورد، بی گمان عاشق است. عاشق پیشه ای که حتا یک لحظه نمی تواند حتا تصور کند دوری از معشوق را.
داستان عاشقی و عشق زمینی عینا همان است؛ همه ی عشاق کودکانی اند نورس؛ که نمی توانند دست از معشوق بردارند؛ همه ی عالم هم اگر دور آن پسربچه جمع شوند و با استدلال های جوراجور بخواهند راضی اش کنند که انگشت شست چیز خوبی برای عاشق شدن ندارد، نمی توانند راضی اش کنند.
توهین شد به عشاق؟ نه! عاشق اگر باشی، می دانی راست می گویم.
آخه من چی بگم؟
هیچ آدمی نیست که دست کم یک بار دچار یا درگیر یا زندانی عشق زمینی نشده باشد. آن پسربچه ی شش ماهه ای که نمی تواند انگشت شستش را از دهانش در آورد، بی گمان عاشق است. عاشق پیشه ای که حتا یک لحظه نمی تواند حتا تصور کند دوری از معشوق را.
داستان عاشقی و عشق زمینی عینا همان است؛ همه ی عشاق کودکانی اند نورس؛ که نمی توانند دست از معشوق بردارند؛ همه ی عالم هم اگر دور آن پسربچه جمع شوند و با استدلال های جوراجور بخواهند راضی اش کنند که انگشت شست چیز خوبی برای عاشق شدن ندارد، نمی توانند راضی اش کنند.
توهین شد به عشاق؟ نه! عاشق اگر باشی، می دانی راست می گویم.
کلمات کلیدی :
